The Island Concept & Kapsaliana Village

Ja, nadat we gevlucht waren voor de kou hebben we in juni besloten terug te gaan. Met, hopelijk deze keer, lekker weer. De vooruitzichten zijn goed, fingers crossed.

14 september | aankomst 

Vroeg onderweg  maar Düsseldorf Airport. We zijn er om kwart voor vijf. Ruim op tijd zou je zeggen. Dan hadden niet gerekend met de chaos bij Eurowings in de vertrekhal. Eerst ergens bij 'een' machine labels voor de bagage printen. Daarna achteraan aansluiten in de GIGA rij voor de luggage drop off. Schuifel schuifel. Veel gemopper. Weinig communicatie. Een kleine anderhalf uur later zijn de koffers er door. Nu security (man man ... ). En door naar de gate.

Sinds we uit de auto zijn gestapt alleen maar aangeschoven en doorgelopen. Nu, iets na zeven, de eerste keer dat we kunnen zitten: op onze stoel in het vliegtuig. 

Thrifty, zucht. Erg druk, als enige. Bij het afhalen weer heel veel klanten. En dan de auto, een Kia Rio. Luxe nul. Nee niet blij mee. Maar het rijdt, dus we gaan: The Island Concept here we come.

Een warm welkom. Iedereen is blij ons weer te zien. En dat is wederzijds. 

Dat uitzicht, geweldig.

De laatste fles Vidiano. Ceasar Salad en een Vegi Sandwich. Double espresso lungo voor Petra, double espresso voor mij.

15 september | resort dag

Heerlijk ontbijt. Even water halen en dan door naar Kritsa. Het is er redelijk rustig. Altijd leuk om even door het bijna verlaten Krista te dwalen. Het contrast van de hippe en ouderwetse winkeltjes en de bouwvallen verderop. 

[Thuis even rechtzetten]

Terug op ons resort gaan we de zee in. Dat het water hier erg koud is hadden we al gelezen. En ja, op sommige plaatsen is het erg koud. Even verderop weer lekker lauw. Het kouder water uit de bergen van het stroompje om de hoek doet hier mixie mixie [Akis] met het zeewater.

Lunch met het beste uitzicht ever. Heerlijk hier.

16 september | Moní Faneroménis

We hadden er al eens voor de deur gestaan en de laatste keer was het nog steeds dicht, dus nu het weer op was wilde we toch eens gaan kijken in Moní Faneroménis. Het klooster zie je hoog tegen de heuveltop geplakt liggen vanuit het resort. De weg er naartoe is leuk (drie vale goere boven ons), het klooster, tja ... . Maar we zijn er nu geweest.

Tegen de lunch rijden we naar Plaka. Blijft een heerlijk plekje, met uitzicht op Spinalonga. Lunch bij Epico. 

Nog even lekker zwemmen en van de laatste zon van de dag genieten. 

17 september | Katharo plateau 

Vandaag opzoek naar de bijeneters. Petra had gelezen dat ze in de buurt gezien waren, wel 40 stuks. We gaan bij de kruising meteen rechtsaf, richting The Ancient City en Kritsa. We horen ze wel. Ook de app, Merlin, hoort ze. Maar we zien ze niet.

We rijden door, het Katharo Plateau op. Prachtige nieuwe asfalt weg die, bijna oneindig, omhoog slingert. Helaas houdt de weg bij het plaatsje bovenaan op met goed zijn*. We wilden door naar het Kroustas Bee Pine Forrest. Helaas moeten we terug omhoog er te komen.

Eenmaal in het bos, waar we omgeven worden door bijenkorven, horen we de bijeneters weer. We klimmen omhoog naar het uitzichtpunt, maar ook hier zien we ze niet.

Terug naar Kritsa voor een kleine lunch. Na het lekkere bordje dat we gedeeld hebben, krijgen we nog een toetje van het huis: vers fruit en een flinke bol "home made goat ice cream". Oei, dat is lekker!

[Thuis omdraaien]

Terug naar The Island Concept. Even de zee in. Heerlijk. 

En op onze laatste avond hier natuurlijk een heerlijk visje.

* in een folder van het hotel stond een lokale aanrader: Ταβέρνα ο Ζέρβας. Pas terug op het resort snapte we dat dat het restaurantje was waar we even gestopt waren, aan het einde van de weg 🙄

Budget optie: Milos, naast onze kamer (Syros).

18 september | verhuizen 

We hadden voor dat we gingen al het idee om een keer 's ochtends in de zee te gaan zwemmen om de zonsopgang te zien. Elke dag hebben we lekker in het zwembad gezwommen (om 8:00uur, ookal was het pas vanaf 10:00uur open ... maarja, klein resort, iedereen glimlacht, niemand piept). Om kwart voor zeven zegt Petra "ga je mee?". Natuurlijk! Helemaal naar het prachtige Voulisma Beach. Het water is minder warm dan we dachten. Ook de zon komt hier door de ligging later op. Maar het is gelukt (jammer dat ik niet zo fit was, een beetje rillerig). Terug voor ons dagelijks rondje voor het ontbijt.

Uitchecken en door .....

############

We besluiten niet naar het Lasshiti Plateau te rijden, maar via Plaka en dan binnendoor. Daar hebben we vorig jaar de bijeneters gezien. Het eerste stuk zien we niks, helaas. Dan net voor Fourni zegt Petra "we moeten terug en dan rechts, daar zaten ze de vorige keer ook". Ik draai om en sla rechtsaf. Geen idee hoe ze ze vanuit een rijdende auto zag, ik zag ze nauwelijks door de verrekijker. Maar echt, daar zaten ze. Wat een genot.

En dan zijn ze weg ..... . We rijden verder. Onderweg stoppen we nog even om een hapje te eten: Dakos en wijn. Prima.

Nog een uur rijden en we zijn er: Kapsaliana Village. Tijd even uit te puffen.

Een beetje mixed feelings. Het is nog steeds een prachtige plek, maar het weer zit een beetje tegen. Ondanks dat het september is, waait het flink op Kreta en dat helpt de temperatuur noch het warme gevoel. Daarnaast ligt Kapsaliana iets hoger en van de kust, waardoor het nog frisser is. Helaas.

's Avonds gegeten in het restaurantje van het resort. Man man, wat een genot! Dit is echt een heel prima restaurantje. 

19 september | chillen?

Het was gisteren een drukke dag. Bijna 3uur in de auto en nog langer onderweg. Vandaag dus een beetje rustig aan. Eerst lekker zwemmen. Het zwembad is kouder dan op de vorige plaats, maar goed te doen. Altijd lekker om de dag te starten.

Daarna lekker ontbijt. Hier buffet, maar wel authentieker. Erg lekker.

Tijd om te gaan chillen aan de pool. Daarna zien we wel.

[Thuis rechtzetten]

En veel verder zijn we niet gekomen. Oké, even water halen in een dorpje verderop en weer terug. Te heerlijk hier. 

En ineens: prut prut. Bijeneters! Petra sprint ervandoor. Ze ziet er een stuk of tien. Helemaal blij.

's Avonds ook weer lekker hier gegeten: kip met truffelsaus voor mij en pappardelle met kalfswangetjes voor Petra. 

20 september | geen idee 

Opstaan. Lekker even zwemmen. Ontbijten. Chillen bij het zwembad. En verder? We gaan het zien ..... of niet.

Heerlijk bij het zwembad geweest. Later in de middag naar het pottenbakkersdorpje Margarites. We zijn er nooit aangekomen. Tientallen bijeneters net na Kapsaliana.

Wel nog even naar het Arkadi Monastery. Twee giga gieren boven ons. Eten.

21 september | Amari Valley

Lekker gezwommen. Tijd voor ontbijt. Na het ontbijt naar de receptie. Eerst even de late checkout regelen: tot 14uur gratis, daarna €70 omdat ze dan housekeeping langer moeten houden of terug moeten laten komen. Twee uur, prima.

En dan, wat gaan we doen? Petra had op de hotel app iets over de Amari Valley gezien. De receptioniste geeft ons een kaart mee en streept een aantal dorpjes aan. We gaan eerst naar Margarites, het pottenbakkersdorpje. Da's een half uurtje rijden, maar met al die mooie vogeltjes onderweg doen we er een flink stuk langer over.

Het pottenbakkersdorpje is leuk, maar niet meer dan dat. We kijken hoe ver het nog is naar het eerste dorpje dat ons is aanbevolen: ruim drie kwartier. En dan naar nog 2, 3 dorpjes en dan nog een uur terug. Alleen maar rijden, nee bedankt.

We rijden terug via dezelfde weg en stoppen in Eleutherna en lopen naar Ancient Eleutherna Αρχαία Ελεύθερνα. Leuk om even van dichtbij te zien.

Verderop, in de buurt van het Arkadi Monastery weer bijeneters. Ook de valegieren hangen nog in de lucht. Foto's maken blijkt lastig.

Terug naar Kapsaliana voor een wijntje en een snack. Straks ons laatste diner. 

22 september | ingecheckt 

Gisterenavond ingecheckt. Condor lijkt overal geld voor te vragen, maar als je doorklikt dan zit je op 4E en 4D. Prima.

Lekker gezwommen, nu ontbijt. 

We doen nog even een klein rondje opzoek naar bijeneters. We horen ze, we zien ze, een hele groep, maar te hoog. Er is geen wind dus waarschijnlijk vliegen de insecten hoog en daarmee ook deze prachtige vogeltjes. We 'racen' nog even voorbij het Arkadi Monastery, waar gisteren een grote groep was. Niks nu.

Dan maar lekker chillen bij de pool de laatste uurtjes. Het rustig aan doen de laatste dagen bevalt ons goed. Wel vreemd dat we de enige bij de pool zijn, het hotel is zo goed als vol (25 kamers).

[Thuis rechtzetten]

Nog even een laatste heerlijke lunch, betalen en dan naar het vliegveld (en tanken, de auto is erg leeg).

[Thuis rechtzetten]

Wilder Retreat | Skomer

15 juni 2025 : Hyatt Place Amsterdam Airport

Omdat we morgen redelijk vroeg vertrekken, vlucht om 09:00 uur, hebben we voor deze nacht een hotel dichtbij Schiphol geboekt. Het hotel beviel de laatste keer erg goed en een kamer met ontbijt is er niet te duur.

Op een paar hikjes na reed de auto geweldig, zoals altijd. En dat was toch wel een dingetje na 2x motorstoring recent. Afkloppen. Hopelijk is dat voltooid verleden tijd. 

Een pilsje in de bar en dan slapen. Morgen vroeg op.

16 juni 2025 Wisemans Bridge Inm

's Ochtends eerst ontbijt. Daarna uitchecken en naar P3. Parkeren (zou €19.50 moeten zijn) wordt niet afgerekend. Dit hotel blijft ons positief verrassen.

Bij het inchecken bleek Petra's ETA niet doorgekomen te zijn bij KLM, vandaar dat ze online geen boarding card kreeg. Nu dus wel, na de check of de ETA goedgekeurd was.

Vliegtuig zat tjokvol. 

Bij Europe Car stond een leuke zwarte Fiat 500 voor ons klaar. De trip kan beginnen. 

Even twijfelen we nog om naar de Gower, onder Swansea, te rijden. Maar dat is ruim 2 uur om, en het is sl een lange dag.

We rijden dus richting Saundersfoot en Tenby, en stoppen onderweg bij de Wisemans Bridge Inn voor een Fish&Chips en een pint IPA. Lekker in de zon aan de zee.

Tenby is postcard perfect vandaag. Wat een mooie plaatsje is dit.

En dan door naar ons verblijf: The Wilder Retreat. Een mooi huisje voor ons twee. Ik laat de hottub vollopen en stook het vuurtje op. Heerlijk.

17 juni 2025 Skomer

Niet te warm, maar zeker niet te koud. Bewolkt, maar niet te. En droog. Perfect weer om puffins te fotograferen. 

Eerst even naar de lokale bakker: Farmhouse Bakery in Johnston voor een vers klaargemaakte baguette en een koekje. Bleek erg lekker. Daarna door naar Martin's Haven voir de boot naar Skomer. Man wat is het het elke keer de trip weer waard om hier te zijn de puffins zijn onweerstaanbaar cute. 

[Foto's/filmpjes]

's Avonds lekker eten in de St. Brides Inn in Little Haven. Fish&Chips voor mij en een Curry voor Petra. Donderdag weer. Dan een Special denk ik.

18 juni 2025 Ramsey Island 

Het weer valt tegen als we wakker worden. Grauw en grijs 16°C. We hadden gedacht/gehoopt dat het zonnig(er) en ook iets warmer zou zijn. Helaas. Toch besluiten we last minute om een boat trip rond Ramsey te boeken. Om 11:00uur gaat Falcon Boats voor een trip van anderhalf uur. De volgende is om 12:30. We boeken 11:30 uur online en gaan rijden richting St. Justinian's. Net onderweg gaat de telefoon. Wij zijn de enige twee die geboekt hebben, en dat is te weinig. Shit. De volgende optie is 14:45, en dat vinden we te laat. Ze checkt de mogelijkheden bij haar broer: Thousand Islands, maar die hebben rond onze tijd ook geen bookings. Cancellen dus maar. Jammer.

We besluiten Voyages of Discovery te bellen. Zij gaan elk uur, maar wel maar een uur. We boeken telefonisch vanuit de auto en rijden door naar St. Justinian's, vanwaar de boten gaan.

Het blijft grijs, wat jammer is. Toch hebben we een heerlijke boottocht. 

Lunch doen we in Sint Davids bij The Bishops. Fish&Chips en een Curry of the House. En twee IPA's. Lekker.

Voordat we terugrijden langs de kust nog even een bezoekje aan Sint Davids Cathedral en een kijkje door het hek bij de St Davids Bishop's Palace.

We rijden terug langs de kust. Stoppen nog even voor een strandwandeling net voorbij Nolton Haven. De zon begint te schijnen, het is er heerlijk.

Nu terug op de hut. De boer heeft net nieuwe handdoeken en nog wat koffie gebracht. Nog even geklets over de Keruil, die er nu helaas niet is. In september komen ze hopelijk weer terug. Aardige man.

19 juni 2025 Skomer en Grassholm

Het is prachtig weer. Misschien wel te goed. We nemen extra water mee en bestellen een extra sausage role bij de bakker (die erg lekker blijkt te zijn). Hup naar de parkeerplaats bij Martin's Haven. Net voordat we er zijn een grote knal. Een pothole. Gelukkig geen schade.

Net als we gaan lopen op Skomer zien we de velduil. De eerste keer dat we 'm hier zien. 

We gaan via High Cliff, ik denk de mooiste plek nu, naar de Wyck. Je merkt dat het heet is. Er zitten veel minder Puffins op het land. Er dobberen er wel veel in de zee.

Als we teruglopen naar de boot zie ik dat ik gebeld ben. Geen idee door wie. De boot is iets te laat en vaart langzaam terug. "There are some issues that is being worked on". Teruglopen bij Martin's Haven zie we de reddingsbrigade en een ambulance. Een oudere man wordt ambulance ingeladen. Het ziet er naar uit dat alles onder controle is. 

We zien mensen met tickets, maar toen ik 's ochtends vroeg was dat voor onze trip niet nodig. Toch even snel naar de ticket office om te checken. "You're on the 4 o'clock boat? I'm sorry to say but it has been cancelled." De logistiek zal wel in de war zijn door bovenstaand noodgeval. Jammer. Erg jammer.

Toch morgenvroeg vanuit St. Justinian's boeken dan? Er zijn nog 6 plaatsen. We weten het nog niet en zijn moe. Eerst terug, opfrissen en gaan eten, daarna zien we wel.

20 juni 2025 Naar huis

We besluiten om niet meer de zee op te gaan. Het weer lijkt niet zo goed en de stress van net op tijd op het vliegveld zijn ... daar hebben we geen zin in.

's Morgens eerst naar de bakker. Deze keer een hotel sandwich: breakfast bap. Ei, bacon en worst. Heerlijk. Alles inpakken, opruimen en gaan.

We besluiten via de kust richting Tenby te rijden, maar eerst even bellen of de shooting range bij St. Govians Chapel echt dicht is. Helaas, hij gaat pas vanavond open en dan zijn wij al weer in Nederland. 

We rijden eerst richting Stackpole, Barafundlebay. Mwa, daar zijn we al eens geweest. Een beetje terug naar Broad Haven South Besch dan. Prachtig strand. Maar hé, we zijn hier al eens geweest. Juist. Als je bij Lily Pont naar de zee loopt dan kom je hier uit. De rots in zee, in de vorm can een kerk is te herkenbaar.

Na een goed uur rijden we via Tenby, waar we nog even uitstappen en van het uitzicht en het prachtige weer te genieten: 30°C!

Voordat we bij het vliegveld zijn stoppen ee nog even voor een koffietje ..... bij een tuincentrum 😃.

De auto inleveren, koffer inchecken en safety check gaan in no time (alleen KLM vlieft nu ... het is niet zo'n druk vliegveld). En geen douane voor de paspoortcontrole. Vreemd.

Op Schiphol wel. Alles gaat soepel en voor we het weten zijn we weer thuis.

5de keer Wales/Skomer, maar zeker niet de laatste. Het is gewoon té leuk. En als de zon schijnt is Wales zó mooi. Gelukkig doetie dat bijna altijd als we er zijn.

Bird sighting overview: SKOMER BLOG

Kapsaliana Village & The Island Concept

Kasaliana Village 25 april 2025

Vroeg op, om 2 uur. Inpakken. Katten eten gegeven en dan naar Zaventem. De auto heeft gelukkig geen kuren, dus we zijn ruim op tijd.

Koffietje en dan de bagage afgeven. Naar de gate 64. Alles gaat goed totdat de grondstewardes mijn trolley ziet. "Past die hierin? Of is hij te groot? Want dan moet ik 'm kosteloos inchecken."

Is me nog nooit gebeurd. Grrr. Even de boel reshufflen en dan mag ik door.

De vluchtstrook gaat prima. Bijna heel onderweg geslapen. Auto ophalen, een Opel Crossland X, en door. De zon schijnt. In de verte zien we de donkere wolken. Daar moeten we naartoe.

Wat een mooie plek blijkt Kapsaliana Village te zijn. Helaas is de kamer niet klaar, we zijn erg vroeg, dus gaan we eerst even lunchen. Niet goedkoop, maar wel erg lekker.

Paniek bij het uitpakken. Petra is veel leuke dingen vergeten. Ik heb mega veel truien bij en niks om in te gaan wandelen. Oei.

Even rusten. Petra gaat alvast naar het zwembad. Lekker in de zon. De zwarte wolken tegen de bergen zijn weggetrokken en het rommeld ook niet meer.

Wat horen wij daar? En zien we ook! Bijeneters!! En de koningspage hadden we ook al gespot.

's Avonds nog een klein dinner. We hadden niet gereserveerd, maar ze hebben toch wat geregeld. Was weer lekker. Nu tijd om te gaan slapen. Was een erg lange dag.

Koninsdag 26 april 2025

Lekker geslapen. Half acht. Mooie tijd om te gaan zwemmen. Het zwembad wordt nog schoongemaakt,  dus even geduld. Even genieten van de ochtend zon op het bovenste terras. Hij Is klaar, even een paar baantjes trekken. Heerlijk.

Dat is het hier sowieso. Stiekem weten we het al: hier gaan we nog terugkomen 🥰.

Na het, heerlijke, ontbijt even gereserveerd voor vanavond en gevraagd over de wandeling van het klooster terug naar Kapsaliana. 3 uur, hmmm. Een Brit (?), die ook bij de receptie staat en ons hoort, zegt dat het wel te doen is, behalve het laatste stuk terug omhoog, dat is wel pittig. O ja, net als gisteren even de hoek om. Verder adviseert hij nog een museum en een opgraving in de buurt.

We besluiten naar het klooster, Arkadi Monastery, te rijden. Mooie plaats die zeker even gaan bekijken. 

Daarna door naar het museum. Een grote betonnen blok. Mooi links laten liggen. En door naar de opgravingen. "GPS signaal verloren" horen we telkens, dus we rijden een paar keer verkeerd. Het ziet er leuk uit, een oude ruïne van een toren, maar het is heet en we hebben honger. Terug naar het restaurantje waar we net langs reden: Filio. Klein en leuk. Net als we bestellen stopt er een grote witte touringcar voor de deur. Twintig man stapt uit en het is vol binnen.

Terug naar Kapsaliana, via Pikris, over de dirt road waarvoor we vanochtend zijn omgedraaid. Goed te doen.

Helaas neemt de bewolking toe en verstopt de zon zich nu. Na even wat te rusten trekken we de stoute schoenen aan en gaan naar het zwembad. Telkens als de zon lijkt door te komen verschijnt er een nieuwe wolken, toch gaan we even zwemmen. Et voilà, de zon. En ook de bijeneters vliegen al trjippent weer over ons heen. Helemaal goed.

We moeten ons bijna haasten voir het dinner. Het is weer erg goed. Zo'n fijne plek dit.

Rethymnon 27 april 2025

Ondanks de voorspellingen schijnt de zon. We liggen weer vroeg, om een uur of acht, in het zwembad. Lekker een paar baantjes trekken. Even douchen en hup naar het ontbijt. Lekker buiten in de ochtend zon. Meteen maar even gereserveerd voor vanavond. Niet spannend, maar het is lekker, dus ... . 

Omdat de bewolking toeneemt en het er bij de zee goed uitziet, besluiten we niet naar het ceramiek dorp in de bergen, maar naar Rethymnon aan de kust te rijden. Het blijkt een goede keuze te zijn. De zon schijnt uitbundig en het blijkt een leuke plaat te zijn. We verbazen ons wel over de drukte. Veel restaurantjes zitten vrijwel vol en het is nog vroeg in het jaar.

We parkeren de auto op de grote parkeerplaats bij de haven en lopen richting de Venitiaanse Haven. Net zo'n toren als in Chania. Van daar gaan we richting het oude fort. €5 Entree. Het is ruim twintig graden, of amper twintig graden (?), maar hier boven op het fort schroeit de zon. Hoe zou het hier in de zomer zijn? Niet uit te houden denken wij! De it zichten zijn mooi en het fort is ook het bezoeken waard. 

Terug, maar dan door de oude stad. Man, wat is het hier leuk en gezellig. Overal smalle straatjes met winkeltjes en restaurantjes. Daar krijgen we wel een beetje honger van. We landen bij Sofra. Tot onze stomme verbazing zitten onze onderburen uit het hotel twee tafels verder. Wat een toeval. Het eten smaakte goed. Mochten we terug in Rethymnon belanden in de toekomst dan is dit restaurantje wel weer een bezoek waard.

Tijd om terug te gaan en wat uit te rusten. We rijden de donkere wolken tegemoet. De kust was vandaag de betere keuze.

[De grote zwarte vogel die we eerder zagen is geïdentificeerd: Lammergier. Er vlogen er vier boven onze kamer, Petra heeft er een foto van genomen en de Obsidentify app deed de rest.]

[Sohoro €40, Maragakis, Heraklion Crete Vidiano / Chardonnay 2022]

Verplaatsing 28 april 2025

Het is donkere, grauw, grijs en koud, dus nee, we gaan niet zwemmen deze ochtend. Dan maar alvast een beetje inpakken. Vervolgens ons laatste ontbijtje hier. Auto halen, spullen erin. Alles nog een keer checken. En dan afrekenen en uitchecken. Op naar onze andere bestemming: The Island Concept in Agios Nikolaos. 

Het weer onderweg wordt er niet beter op. We besluiten even een klein uitstapje te maken naar Krasi, met zijn monumentale boom en lieflijke taverne. Het is maandag, de taverne is dicht. De boom heeft onderhoud gehad, hele, oude (?), stukken zijn verwijderd. 

We rijden even door langs het klooster waar we vorige keer geweest zijn. Ongelooflijk. Het is onzichtbaar door de laaghangende wolken. Om over het uitzicht maar te zwijgen. Iets verder, bij de volgende taverne waar we de vorige keer ook gegeten hebben, draaien we om. Het is zo grijs dat ik de weg amper zie. Niet prettig op zo'n slingerende smalle bergweg. Het is inmiddels nog maar 11°C.

Door naar onze eindbestemming. Het ziet er verlaten uit. Alle bedjes zijn opgestapeld. Bij het restaurantje horen we dat het vrijdag gespookt heeft hier. In de verte een toefje blauwe lucht, maar heel onderweg geen zon gezien. Thuis is het het prachtigste weer van de wereld. We spelen met de gedachte om een goede dag eerder naar huis te gaan (TUI naar Brussel is te doen). Eerst lunch.

Kritsa 29 april 2025

Eerst even zwemmen. De lucht is donker, de wind is frisjes, het mooie uitzicht hebben we helaas nog niet gezien. Geblokt door de wolken.

Een blij bekend gezicht bij het ontbijt. Petra had haar stem al vanaf het balkon gehoord. Mariana. We bestellen te veel. Ach ja, kan gebeuren op de eerste dag. Langzaam breekt de zon door. Petra rent naar de bedjes voor het zwembad, lekker uit de wind. Het is behelpen maar te doen en lekker. De zon schijnt tussen de wolken door.

Inmiddels zijn we een paar uur verder en zijn we nog steeds op de kamer, op het terras beter gezegd, want de zon schijnt en er is geen reden om te gaan. Krista moet nog even even wachten. Eindelijk zitten we in de kamer die we ooit geboekt hadden en nu willen we er ook van genieten.

Een kleine lunch. Geen koffie, het is echt te koud. Jammer, maar het is niet anders. Later op de middag rijden we toch nog even naar Krista. Ondanks dat de parkeerplaats zo goed als vol staat, is het er niet druk. We kuieren rustig naar het kerkje en weer terug. Terug naar ons resort zodat we nog even kunnen zwemmen. Onderweg een kleine stop bij de Lidl om wat fruit en een klein broodje te halen. Ik denk dat we dinner overslaan vandaag. Meer dan genoeg gegeten de laatste dagen.

[Double espresso lungo]

Gorge en Plaka 30 april 2025

Het is frisjes, veel wind, en de zon laat zich nog niet echt zien. Toc eve lekker zwemmen. Doet altijd goed!

Het ontbijt werd vanochtend, naast Mariana, door de man die ons ontvangen heeft geserveerd. Hij doet erg z'n best, is erg correct, maar het het, nog, niet. Het ontbijt is weer erg lekker. Deze keer niet zo veel besteld.

De zon laat zich gelukkig, zien. We besluiten richting Kritsa te rijden en de kloof te gaan wandelen. Er staan al veel auto's langs het smalle weggetje. We parkeren er achter, kleden ons om, en lopen richting de kloof. Boven ons cirkelen twee valegieren! Wat is het hier toch mooi. Na een kleine twee uur zijn we rond. We rijden terug naar ons resort om op te frissen en om te kleden.

Het weer wordt slechter, dus we gaan nog naar Plaka nu het nog kan. De weg er naartoe is mooi, via Elounda, maar het weer wordt slechter en de temperatuur daalt. We lopen een rondje, eten een hapje en drinken een wijntje (bij Epico Cocktail Bar onder toeziend oog van hun beroemde kat). Een koffie doen we niet, het is gewoon té koud. Jammer.

Op de terugweg merken we dat het in Elounda nog wel te doen is. We parkeren de auto, lopen een rondje, bezoeken een winkeltje. Ook hier wordt het kouder. We gaan.

Nu wordt de vraag "wat gaan we morgenvroeg doen?".

GO GO GO 1 mei 2025

Héél slecht geslapen. Is het de stress van moeten beslissen? Of moe en koud? We checken nog tien keer de weersvoorspellingen, op alle apps die we hebben. Het varieert van koud en slecht tot koud en waarschijnlijk slecht. We hakken de knoop door: inpakken en naar huis. Uitchecken bij de nieuwe, die nog steeds geen idee heeft hoe eea werkt, en daarna ontbijt. Het is nu duidelijk dat degene in het restaurant een andere is, zelfde mal, iets ouder? En daar is Mariana ook. "O, I'm so sorry you're leaving already". Geen issue, we gaan hier heus weer terugkomen. Onderweg fluctueert de temperatuur tussen de 16 en de 13°C. Brrrr.

Inmiddels ingecheckt en door de security, wachten op onze vlucht.