Saturday, December 2, 2017

Donkere dag

Geen idee wat ik in mijn blog met deze dag ga doen. Heel de morgen gehuild om Loeki. Mijn prins die niet meer is.
Vanaf 10uur huilt ook Bonaire. Het komt met bakken uit de lucht. Nog nooit zo gezien híer.
Straks Andrea . .. misschien.

Geplaatst door op No comments:

Thursday, November 30, 2017

Bamboo Bali - Bonaire [Dutch]


November 30 - Bamboo Bali – Bonaire

// Zelden meegemaakt, niks te mekkeren //

Het hele verhaal begint een dag eerder. Woensdag 29 november. Het plan was ná de spits te gaan rijden. Tja. Toch iets te vroeg vertrokken. Alles rond Maastricht stond vast. Een ongeluk bij het lokale vliegveld. Vervolgens een massale fabriekssluiting bij Chemelot, en dus een wegafsluiting. Daarna geen vuiltje aan de lucht. Vlotjes naar het Radisson Park Inn bij Schiphol. Prima hotel. Alleen het bier was wel belachelijk duur. Redelijk goed ontbijt na een prima nachtrust.
Shuttle bus, Inchecken, Wachten. Vier films, Bonaire.
Auto ophalen bij AB Car Rental en op naar Bamboo Bali. De poort is dicht. Hmmm. We roepen een paar keer “Hallo”. Gelukkig komt er iemand. “Ik laat je wel even zien waar je moet zijn, hopelijk is Sebastiaan er” Ah daar is hij. “Sorry, ik had jullie via de zijingang verwacht” geen idee dat die er was. Hij laat ons de kamer zien en leidt ons even rond op het kleine resort. Ziet er prima uit. Morgen gaat Debby nog het e.e.a. uitleggen. Kunnen we gelijk een wasrek voor het drogen van de zwemspullen vragen.
Het bier, dat al koud stond, is bijna op. Tijd om te gaan slapen.

December 1 – Acclimatiseren

Vroeg wakker, 05:00 uur. Toch 8 uur geslapen dus. We blijven nog even liggen, en daarna douchen. Tijd voor ontbijt. Ik dacht bij Captain Don’s / Rum Runners, maar Petra wil door naar Buddy Dive / Blenies. Okay. Je zit dan op een echt resort en begrijpt meteen weer waarom je dit niet geboekt hebt. Ontbijt is ‘oké’, maar vanaf nu gewoon op onze eigen hut.
Tijd om naar de office te gaan. Daar lopen we Anno weer tegen het lijf. Lekker even babbelen. Hij stelt ook zijn ‘partner in crime’ Vera voor, die toevallig langs komt lopen. Naar binnen voor de briefing van Debby. En hup naar de ATM. Hmmm $4 per withdrawel? En hij doet het niet! Volgende stop is WannaDive. Inchecken was een fluitje van een cent. Goede rondleiding ook. Morgen gaan we lekker duiken. Laatste stop, de supermarkt. Ze hebben veel, maar geen appels. Die staan nog ergens op Curaçao. Misschien volgend weekend.
Heerlijke “Catch of the Day” bij It Rains Fishes, onder het scherpe toeziende oog van een visarend. Daarna als toetje een stuk over de “Queen’s Highway”, tot het éénrichtingsverkeer wordt. En terug. Morgen Andrea I, of Andrea II, of alle twee. Al was het bij 1000 Steps net ook weer adembenemend mooi.

2-7-2010 | 2-12-2017 Loeki

Petra is om half 7 wakker. “Nathalie heeft me proberen te bellen” “Ik heb ook een voicemail”

“ …………….. Loeki is niet meer …………..”

Ze had hem gevonden boven aan de trap. Alsof hij sliep, maar hij werd niet meer wakker.
Je wilt naar huis. Daar zijn. Maar het heeft geen zin. Hij is er niet meer. De liefste prinsenbeer van de hele wereld is niet meer!
Het zal een hele vreemde reis worden. Je wilt er van genieten, maar het lukt niet. Het verdriet is te groot. Toch besluiten we om visjes te gaan kijken. Het is goed. Met z’n tweeën. Stil. Het is mooi. En dan overvalt dat droevige gevoel je ineens weer.

Jos 73 [min] / 23.3 [m] | Petra 73 [min] / 21.8 [m]

Het zal de komende dagen niet veel anders zijn, samen lukt het wel. Ik kijk er nu al naar uit om hem te zien. Hoe moeilijk het ook zal zijn. Ik moet hem zien. Aanraken. Een allerlaatste knuffel.
Mijn jongentje

December 3 – Bonaire or Brunssum

Vandaag proberen we onszelf een beetje op te pakken. Rustig ontbijten. Heerlijk met z’n tweeën, niemand om rekening mee te houden. Daarna toch een duikje. Even tankjes halen en daarna door naar het zuiden. Man man wat is er in een paar jaar veel bijgebouwd. Er ligt een gigantische boot bij Salt Pier. Hmmm, daar kunnen we voorlopig niet gaan duiken. Plan is de volgende: Salt City. Er staan twee pick-ups, één met en één zonder mensen. Ze gaan er net voor ons in.
Onderwater vooral spelen met de witbalans van de camera. Lijkt er een stuk beter uit te zien. Wellicht te rood. Als we terug komen staat alleen onze truck er nog. Petra voelt bij het uit doen van haar boots een dikke blaar. Haar – 15 jaar oude – boots zijn stuk.

Jos 71 [min] / 26.8 [m] | Petra 70 [min] / 23.2 [m]

Na de lunch gaan we nieuwe halen. Gezellig even babbelen met de eigenaar. “Komen jullie uit Limburg of Brabant?” Tja, eigenlijk alle twee. “Ja, mooi, Limburg. Hadden we bijna gewoond” O? “Ja het was of Brunssum, of Bonaire” Vreemde keuze, want geen vergelijk, maar goed.
’s Avonds lekker BBQ’en bij Bamboo Bali. Wat een heerlijke plaats. Jammer dat we niet met volle teugen kunnen genieten. We doen ons best.

December 4 – Sweet Dreams

Een heerlijk rustig dagje. En dat is wat we nodig hebben. We zitten ook op een perfecte plek daarvoor. Bamboo Bali bevalt met de dag beter. De kamer heeft precies wat je nodig hebt. Niet alleen praktisch, maar ook qua privacy. Ook al zitten ze vol, het voelt alsof we het rijk voor ons alleen hebben. Ontbijten doen we op ons terras.


Onze duik maken we in het zuiden: Sweet Dreams. Wat is het er mooi, met al die waaiende soft corals. “Beng” “beng” Petra “roept me” Oei, haar hielband is afgebroken. Ik neem haar ene vin mee. Ze peddelt rustig met één been verder. Er is geen stroming dus het gaat wel. Ik hoef haar niet te slepen.

Jos 67 [min] / 21.2 [m] | Petra 67 [min] / 19.1 [m]

Op de terugweg stoppen we de foodtruck van Cactus Blue voor een lekkere Kite Burger. Terug bij BBB babbelen we nog even met Anno, die net een boom gekortwiekt heeft. Aardige rustige man. Hij verteld over het resort. Wat ze veranderd hebben. En waarom het niet vreemd is dat het ons hier bevalt.
Diner op de hut, op ons eigen terras. Fijn, zo veel ruimte buiten.

// Ik vraag Anno naar het kapotte huisje op White Slave. Blijken 2 Amerikanen met iets te veel op uit de bocht te zijn gevlogen en het huisje geramd. Zelf waren ze er ook niet zo best aan toe. //

December 5 – East Coast Diving

Vreemd. Heel deze dag overgeslagen in mijn ‘analoge’ blog. Hopelijk vind ik de video nog … .

Jos 55 [min] / 28.4 [m] | Petra 55 [min] / 27.7 [m]
Jos 55 [min] / 20.1 [m] | Petra 54 [min] / 20.1 [m]

December 6 – It Rain’s Fishes

Gisteren vroeg er in en vandaag moeite om op te staan. Man, 10 uur geslapen. Petra is vroeg wakker, en erg verdrietig. Heerlijk ontbijtje gemaakt. Flesjes halen, en hup, onderweg. Tja, bij de Hilma Hooker is het weer erg druk. Toch maar door. We kiezen voor White Slave. Het Duitse stel dat net uit het water komt adviseert ons om rechtsaf te gaan. Oké, Danke. Het is een flink stuk zwemmen hier tot het rif. Mooi wit zand met Garden Eels. Goed begin. Het rif is prachtig. Vooral terug, met de stroom mee driften. Heerlijk. Op het eind vindt Petra nog een Snake Eel. Althans, het kleine stukje hoofd dat boven het zand uit steekt.

Jos 64 [min] / 21.6 [m] | Petra 63 [min] / 19.6 [m]

Na gedoucht te hebben, zitten we te dubben waar te gaan lunchen. Uiteindelijk wordt het It Rains Fishes. Wederom heerlijk lunch met dito uitzicht.

December 7 – Broken Glass

Toch maar eens de stoute schoenen aangetrokken, een 2-tank vandaag. We gaan de “classic” doen: La Dania’s Leap naar Karpata. Tenminste, als we de eerste vinden, en er niet aan voorbij rijden. In mijn hoofd hoor ik Esther zeggen “als je dat huisje ziet, dan ben je te ver” “als je de muur ziet, dan ben je te ver” En het is éénrichtingsverkeer, dus “te ver” is geen optie. Ja, hier moet het zijn. We gaan eens kijken. Het ziet er bekend uit, maar zeker weten doen we het niet. Petra is er ook niet zo zeker van of ze hier wil springen. Om zeker te zijn loop ik de weg af. Huisje. Muur. Karpata. Dus we zaten goed. Terug door de brandende zon. We bouwen de spullen op en ik breng de pick-up naar Karpata. Het is maar een paar minuten, maar na de 3de keer vind ik het wel genoeg.
Pakjes aan. Tankjes op de rug hijsen en met volle bepakking het pad af naar de klif. Plons, splash. We liggen beide in het water. Het rif is erg mooi, en het water super helder. [jammer dat ik nog steeds ruzie heb met mijn nieuwe camera, de foto’s zijn nog steeds niet goed]


We vinden geen anker, maar zijn zojuist wel langs een touw met een boei gezwommen. Was het daar? We zwemmen terug. Nergens een anker. Ik besluit mijn hoofd boven water te steken. Ik hoop dat het dat plekje, een beetje terug, is, anders wordt het nog héél ver. Shit. Even later, nog eens kijken. Ik zie mensen en een pick-up. Hier moet het zijn. Pfff. Yep.
Voor de tweede duik rijden we over Rincon, er is geen andere weg, naar het zuiden. Angel City wordt het. Het begin is kaal. Dood koraal. Maar verderop is het mooi. Weer een leuke duik.

Jos 72 [min] / 16.2 [m] | Petra 73 [min] / 14.6 [m]
Jos 71 [min] / 24.7 [m] | Petra 71 [min] / 22.9 [m]

En dan. Scherven brengen geluk zullen we maar zeggen. Tijdens de afwas laat ik een wijnglas uit mijn handen vallen. Pets. De hele vloer vol met glasscherven. Petra schrikt. Draait om, en stoot pardoes het andere wijnglas van de aanrecht. Man man. Op de knietjes, met de handveger, de halve hut schoon geveegd. Ja, je loopt de hele tijd op blote voeten, dus levensgevaarlijk als er glas ligt.
Tijd om te gaan slapen.

December 8 – De lifter

Gisteren beviel goed, dus vandaag weer een 2-tank. Tijdens het pakken van de spullen komt Britta naar ons toe “Are you in – In Between the Trees - ?” Yes “Can I have a look” natuurlijk. Ze wil volgend jaar terugkomen met haar man en dochter en is kameropties aan het bekijken. Ze vertrekt vandaag.
Op naar Tolo. Als we net aan het opzetten zijn, staat Britta weer voor onze neus. Erg toevallig. Ze is op haar laatste dag een eilandtour aan het maken.
Na Tolo gaan we weer naar het zuiden. In Rincon staat een jongen te liften. Hij moet naar Kralendijk. Mooi, wij ook. We zetten hem bij de rotonde, net na de kerk af, en rijden door. We willen eigenlijk Salt Pier doen, maar er staat enen bord dat dat niet kan vanwege onderhoud. Erg jammer. De boot die er al een week lag is weg, maar helaas. We rijden door naar Tori’s Reef. Weer een heerlijk duikje.

Jos 75 [min] / 20.1 [m] | Petra 75 [min] / 19.8 [m]
Jos 70 [min] / 29.0 [m] | Petra 69 [min] / 28.1 [m]


Terug bij Bamboo Bali bericht van het dierencrematorium. We kunnen 13 december terecht. Fijn. Of hoe zeg je dat.
Ondertussen blijven de filmpjes van Nathalie binnenkomen. Ze is nog elke dag bij Maja, en die laatste wordt mega veel geknuffeld en verwend.
Zo, tijd om de voeten in te gaan sprayen. De muggen zijn weer wakker.

December 9 – Camera

Vlak voor de vakantie een nieuwe camera gekocht. Mijn Panasonic TZ-40 was overleden, en Panasonic maakt voor de opvolgers (de laatste was de TZ-100) geen onderwaterhuizen meer. Als ik in de gebruiksaanwijzing kijk hebben ze ook het, sublieme, onderwater algoritme verwijderd. Wat nu? In de reviews van onderwater camera’s doet Panasonic het redelijk tot heel goed, maar alleen met hele prijzige camera’s En ik ben niet van plan een vermogen uit te geven. Qua pocket / point-and-shoot wordt de nieuwe TG-5 van Olympus aanbevolen. Deze camera kan zonder waterhuis tot 15 meter diep. Dus geen paniek als het waterhuis lekt. (95% van de reden voor het overlijden van al mijn cameras tot nu toe) Het hele pakket is ook binnen budget, dus dat is hem geworden. Ben ik er blij mee? Nog niet helemaal.
  1. Het onderwaterprogramma (of beter de preset onderwater witbalans) geeft lelijke blauwe foto’s
  2. Witbalans aanpassen helpt, maar de foto’s zijn no steeds te hard. In onderwater modus kan enkel het “vivid” filter gekozen worden. Ik stel over op “P” stand met “Neutral” filter. Lijkt al een stuk beter. De ingestelde witbalans is toepasbaar voor alle programma’s, ook video. Zelfs 4K. Dat is prachtig, maar …
  3.  Instellen witbalans is niet eenvoudig en moet elke paar meter, en is soms erg paars. Oefenen, oefenen, oefenen. Net zoals vandaag op Red Bery. Constante kwaliteit is nog te veel gevraagd.
  4.  Nog geen setting voor “met videolamp” gevonden. Ik dacht dat instellen van de kleurtemperatuur van de lamp (~6500 K) voldoende zou zijn. Nee dus. Kleur klopt nog niet en foto’s zijn overbelicht.

Tot nu toe “some good and some bad”, maar dat zou met elke camera zo zijn. En o ja. Grote frustratie: Vergeten op de record-knop te drukken als je iets aan het filmen bent. Zoals de bait ball vandaag met de jagende jacks. Super mooi om te zien …. Helaas niet gefilmd. Maar dat heeft natuurlijk niks met de camera te maken.



Jos 70 [min] / 21.3 [m] | Petra 69 [min] / 22.0 [m]

Straks eten bij “At Sea” voor Petra’s verjaardag. Ben benieuwd.

December 10 – Cuba Company

Gisterenavond: goede keus en erg lekker. Beetje karige porties, zeker het hoofdgerecht. “Standaard 4 gangen menu” gekozen. Het speciaal aan geprijsde “Flavours of Bonaire” was met geit als hoofdgerecht, en daar had Petra niet zo’n zin in.
Laatste duik. Eerst wachten tot de regen stopt. Het kwam ’s morgens met bakken uit de lucht. Als het begint op te klaren besluiten we de mooiste nog een keer te doen: La Dania’s Lep naar Karpata. We doen hem erg langzaam deze keer. Na ruim een uur zijn we er. Na 80 minuten komen we uit het water. Het was weer een hele mooie en met de camera lijkt het goed te gaan komen.

Jos 80 [min] / 14.6 [m] | Petra 80 [min] / 15.7 [m]

Na de lunch gaan we eens bij Gooodive kijken of Esther en Menno er zijn. Er staat een onbekend persoon in de shop. “Menno werkt hier eigenlijk nooit meer” “Esther toevallig vandaag wel, maar ze ligt in het water, hier aan de overkant, bij Something Special” Blijkbaar was ze onder water, wat we zagen haar niet.
Na bij Wind Sock naar de zonsondergang te hebben gekeken, gaan we bij de Cuba Company eten. Vooraf ceviche van tonijn en garnalensoep. Mijn hamburger is oké, Petra’s saté is best ever.
Tijd voor onze, voorlopig, laatste nacht op Bonaire.


December 11 – Germaine

Code oranje. Code rood. A2 van Eindhoven naar Maastricht dicht. Het is weer zo’n dag in Nederland. Vaak eind november, begin december is er zo’n dag, of soms twee, dat het sneeuwt en heel Nederland ontregeld is. Gisteren, maar vooral vandaag, is het zo’n dag. Op Schiphol is het ook een puinhoop, ruim 500 vluchten geannuleerd, en de meeste andere vluchten vertraagd. Onze inkomende vlucht heeft maar een goed half uur vertraging, dus tegen dat die hier is, via Aruba, is hij gewoon op tijd. Geen stress dus.
Tijd voor de laatste dag. Rondje Bonaire. We beginnen bij Germaine. “Ha, Maastricht!” roept ze stralend. Ook al is het bijna 4 jaar geleden dat we bij haar zijn geweest, ze herkend ons direct. Een mooie schildpad voor in de gang gaat mee naar huis. “Schildpad staat voor nieuw begin” zegt ze. Nou, dat zou wel mooi zijn. Nog zo’n jaar, nee bedankt.
Het weer is minder goed dan voorspeld, dus weinig foto’s. De wind is gaan liggen, vandaar. Op de terugweg stoppen we voor de lunch bij Foodies, voorheen Kontiki. Het is er mooi geworden en het eten is heerlijk!
Terug, tanken, uitrusten (al wil dat niet zo lukken), inpakken. Over een kleine 4 uur vliegen we terug.
*****************
Thuis

Geplaatst door op No comments:
Labels: , , ,

Wednesday, October 11, 2017

Queen's Garden Saba - Cancelled

We had been looking at Saba before. Even contacted this beautiful hotel before for an offer. Than, early this year, we decided to go there. Queen's Garden Resort & Spa, run by a Dutch couple. Hidde and Claire. We booked an 11 nights stay in a Superior Suite, including 6 days of diving (2-Tank in the morning incl. lunch). Claire even tossed in a 3 course dinner in their romantic birds nest for Petra's birthday. A wonderful offer we couldn't resist.

 And then Irma came. The category 5+ hurricane damaged Saba. But more important, destroyed Sint Maarten. As there was some time between this horrible event and our stay, we kept track of the progress in rebuilding Saba and its connections with Sint Maarten.

 It all looked to go the right way. Sint Maarten airport was re-opened for international flights. Winair, connecting Saba to Sint Maarten, was back in operation. And the hotel reported "bruised but okay" and reopened soon after.

 However, due to the devastation of Sint Maarten, international connections were being re-routed. First KLM announced they would only fly on specific days, with some connecting through Curaçao. This created two issues for us:

  1. We booked this as there is a direct flight from Amsterdam to Sint Maarten, followed by connection to Saba with little lay-over. Due to my chronical illness I better not travel too long. So a direct flight is preferred, making a connection through Curaçao not an option.
  2. Any KLM flight (direct or not) was arriving too late to catch the Winair flight to Saba. Next to that they were on an other day than what we booked the Winair flights for. And staying over on Sint Maarten was not an option. There simply wasn't anywhere to go to.
The escape was to re-book through Air France. So we did. In this way a direct flight wasn't an option (transfer in Charles de Gaulle - Paris), but it looked doable. And had a good (even better) connection to Winair. Pfew, we can still go.

 Unfortunately also Air France started to re-route and cancelled direct flights to Sint Maarten. They only had the option Amsterdan - flight to - Charles de Gaulle Paris → Charles de Gaulle - bus/train - Orly Paris → Paris - flight - Guadeloupe → Guadeloupe - flight - Sint Maarten ... to arrive a day early without any accommodation on Sint Maarten.

 This left us with only one reasonable option: Cancel the trip to Saba.
************************************

 As alternative we have booked our old friend Bonaire (we also looked at Curaçao, but we'd just been there ... twice). This time at a new location: Bamboo Bali. Looking forward to go there next week.

 In the meantime we also couldn't resist the sale of the Aggressor fleet (34% off). We have never been on a liveaboard and always had millions of excuses not to go, but the call of the Maldives, the huge discount and the possibility to dive new places - we are doing a ten day Male to Addu trip - convinced us to jump in the adventure and just do it. This adventure is for early next year.
Geplaatst door op No comments:
Labels: , , ,

Wednesday, June 21, 2017

Puffins







Geplaatst door op No comments:
Labels: , , ,
Subscribe to: Posts (Atom)