De laatste restjes Corona zweten het lichaam uit. Petra rijdt. We zijn onderweg.
PIEP! Band met lage spanning. Shit dat hadden we laatst in België ookal. Maar toen ik checkte bleek de spanning, na de bandenwissel, veel te hoog te zijn. Nu was rechtsachter 1.4 bar. Oei, da's wel erg laag. En we zijn pas bij Weert En nu? We besluiten in Eindhoven vsn de weg te gaan en nog een keer te checken. Niet echt iets veranderd: we rijden door.
Nu Den Bosch was er een ongeluk gebeurd. De weg is vrij maar het is nog erg druk. We stoppen bij "De Lucht" voor een hapje. Als we weer vertrekken is de file opgelost en ook de band lijkt ok.
We komen aan de Hyatt Place. "Welcom. Yes breakfast is included of course!". Kamer op de 10de verdieping. Een heel erg prima kamer.
Als ik de bagage ga halen een appje van Petra:
Goedenavond Jos en Petra, Mick hier van Bamboo. Ik benader jullie even vanaf mijn privenummer. Morgenavond checken jullie in bij Bamboo. Ik app vanaf Curaçao waar ik net aangekomen ben. Dinsdagavond ben ik pas terug. Er zal niemand van ons aanwezig zijn helaas als jullie rond ongeveer 2130 uur voor het entreehek staan. Normaliter ben ik er persoonlijk, maar er kwam iets tussen. Aan het hek treffen jullie een enveloppe aan in een plastic transparant hoesje. Hierin een brief met de toegangscode van het hek en een plattegrondje waarop gehi-lite is hoe bij jullie huisje te komen. Tevens een welkomsbrief met informatie. Dinsdagochtend is mijn collega Irma of Brigitte aanwezig bij de front office vanaf 8.00 uur. Te herkennen aan de kerstboom voor de deur🎄. Al met al , een 'self check in '. Mijn welgemeende excuses dit een dag voor aankomst per app door te geven. Hebben jullie vragen of lopen jullie morgen ergens tegen aan, dan hoor of verneem ik dat graag. Ik wens jullie een voorspoedige vlucht en zie er naar uit in persoon kennis te maken met jullie. Zonnige groet vanaf Curaçao, Mick
Oké. Hopelijk gaat het allemaal goed.
11 December 2023 - Vliegen
Prima ontbijtje. Geweldige kamer. Één nacht parkeren. €107. Geen geld.
Rustig aan naar Schiphol. Auto parkeren. Alles op groen en toch is alles vol. De halve parkeergarage is afgesloten. Geluk, bijna boven is nog plek zat.
Inchecken. Security. Douane. Eigenlijk allemaal zo gepiept. Een keertje op-en-neer. Een broodje en een verse muntthee. Tijd om te boarden. Nog even snel 2 boekjes kopen. En daar zitten we dan, gepropt tussen 2 kerels op 41 E en F. Pffff. Over 10:30uur zijn we op Aruba. Daarna een dik uur wachten en dan door naar Bonaire is het plan.
[We zijn nu 7:30uur ah vliegen. Over 2uur zijn we, pas, op Aruba. Ik was vergeten hoe lang zo'n vlucht duurt. Pffff]
21:20uur. Op de kamer. De kat Sjiva een knuffel gegeven en gedoucht. Tijd om te gaan slapen.
12 December 2023 - VIP DIVING
De 1ste die we tegenkwamen was Irma. Ze werkt er maar één of twee dagen per week "Dus mij gaan jullie vast niet vaak zien".
Na het ontbijt (alleen wij twee blijkbaar?) even bij haar langs voor de rondleiding. Ze laat ons twee kamers zien: een nieuwe achterin. Ja. Erg mooi. En de Honeymoon suite die we al eens gezien hebben. We besluiten te blijven waar we zijn. Ja, het is een inimini kamer. En ja, de andere kamers hebben meer faciliteiten en privacy. Maar ze missen het luchtige. Het licht. Het uitzicht.
Door naar VIP DIVING. Wat een mooie tent (en wat een mooi hotel zijn ze daar aan het bouwen). Even Stinapa regelen voor de, tegenwoordig OnLine , Nature Parc TAGs. Alle formulieren invullen. En klaar. Nog een mooie drink bottle cadeau.
Boodschappen bij VanDen Tweel en nu lunch. Alletwee moe. Dadelijk even rusten en dan een klein eiland tourtje.
Lekker naar 1000 steps. En voordat we daar waren de visarend al gespot. Terug naar Kralendijk om nog even wat te shoppen voor het avondeten (pfew niet goedkoop hier). Op de terugweg nog even snel langs de kade. Ja hoor! De mutsjes zijn er weer.
13 December 2023 - Foodies
Precies 4 jaar geleden, op de dag af, hebben onze laatste duik gemaakt. Hier op Bonaire. Dus ja, best wel spannend om weer het water in te gaan.
Flesjes gecheckt. Spulletjes bij elkaar geraapt en alles de auto in. Toch wel handig zo'n kruiwagen ipv alles tillen. Hè? Heb ik het verkeerde pak voor Petra meegenomen? Dit is een 3mm?! En geen 5mm? Shit. Petra kan zich geen twee van die pakken herinneren, maar weet het ook niet zeker. Nou, dan maar 2kg minder lood, anders zak je als een baksteen.
Bij Andrea I aangekomen wil ik de setjes opzetten. Néé! De DIN adapters erin laten zitten. Snel terug ...... en daar gaan we weer. Poging 2.
We zijn niet alleen. Er komt net een grote snorkelboot aan. De gele drijvers gaan in een grote sliert achter elkaar het water in. En nu wij. De instap is prima en de golfslag valt mee. Vinnen aan. Masker op.
Petra heeft moeite om naar beneden te komen?! Hmmm. Dat lood had ik er beter niet uit kunnen halen. Ik wissel de gele container voor de autosleutel naar mij zodat ze minder drijfvermogen heeft. Het werkt. Daar gaan we. HALLO VISJES 💙💙💙💙
Blijkbaar is het net fietsen. Het gaat zo relaxed. Na 70 minuten stappen we weer de kant op. Dit was weer erg leuk. Maar genoeg voor vandaag. Morgen is het weer een dag.
Voor de lunch rijden we naar Foodies. Wat blijft dat toch een geweldige locatie. En het eten - een simpel burgertje met frietjes, met een lekker glaasje Malbec - is ook erg prima.
Zojuist, bij het loggen van de duik, zag Petra dat ze de vorige keer in Bonaire, en ook op Veligandu, haar nieuwe 3+mm pak aan had. Dus toch dezelfde. En met 1kg extra tov nu, dus dat klopte ook.
14 December 2023 - Salt Pier
Het plan is om Salt Pier te gaan doen. Daarna zien we wel. We nemen 4 flesjes mee. Bij Salt Pier aangekomen is het best wel druk. Eerst een flink stuk uitzwemmen, en dan naar beneden. Al snel wordt het mooier en leuker. Altijd apart zo tussen die schuine pilaren. En hoe verder we gaan hoe meer vis.
Na 71 minuten zijn we eruit. Misschien hadden we langer moeten blijven, we hadden nog lucht genoeg. Een tweede duik laten we voor wat het is. Te hard pushen is op de lange termijn geen goed idee en we zijn alletwee moe.
Terug naar onze boomhut om op te frissen. Daarna lekker lunchen bij It Rains Fishes. Fish&Chips en een lekker wijntje. Helemaal prima.
Later in de middag gaan we op pad om vogels te zoeken. Ik had op Facebook "Pink Spam" gezien, dus eerst die kant op (Mangroven bij Lac Cai) voor de flamingos. Maar ook Cara Cara, Amerikaanse Zilverreiger en Visarend. De route buitenom is open dus we gaan daarlangs terug. Even stoppen bij nog meer flamingos. Man man, wat zijn ze mooi. Uiteindelijk belanden we op een mooi zandstrand (hè, hebben ze dat ook op Bonaire) om de sunset te zien.
Een lange heerlijke dag is weer ten einde. Dit is voor ons beiden een betere balans dan "alleen maar duiken".
15 December 2023 - Kolibrie
Deze morgen wilden we op zoek gaan naar de Eagle Ray. De laatste keer dat we die mooi hadden gezien was aan de zuidkant bij Invisibles. Daar gaan we dus naartoe.
Eerst de tankjes checken want die hadden de hele nacht buiten in de pickup gelegen (dom natuurlijk). Beide nog ruim 200 bar. Prima dus.
Het blijkt ook hier druk te zijn. Het is nu laag seizoen, hoe zou dat in februari/maart zijn? Spulletjes opzetten. Flink stuk uitzwemmen. En dan blub. Het is hier echt prachtig. Het contrast tussen het witte zand en het koraal is altijd iets speciaals. En veel visjes. We dobberen ruim 80 minuten rond. Echt genieten. Helaas geen Eagle Ray.
Na een klein hapje een een koffie gaan we weer op pad. Dit keer met de grote camera en de verrekijker. Petra had gelezen dat er bij Tolo een wandelpad is vanaf waar iemand de kolibrie mooi op de foto had gezet. Het doel voor de trip is gezet. Op naar Tolo.
Het wandelpad is makkelijk te vinden. We zetten de pickup op het strand en lopen terug de weg over. Na al doe jaren verbazen we ons over hoe mooi de natuur is. En ja, ook de kolibrie vinden we. Helemaal goed.
We rijden door en stoppen bij Karpata. We zien mensen naar een geel gebouw lopen. Ik kan me dat gebouw niet herinneren. In iedergeval niet dat je erin kon? Landhuis Karpata. Vroeger was hier een plantage.
We gaan door richting Rincon. Hé. Ook nog nooit gezien: Altimira Unjo. Uitzicht op Rincon. Even kijken. Erg leuk en een mooi uitzicht. Terug naar Kralendijk gaan we bij de kerk (ongeveer) rechtsaf de Kaya Lourdes in en dan nog een keer rechtsaf om boven over de dirt road te gaan. Erg leuk en volgens mij een stuk korter.
Vanavond diner bij CHEFS. Ben benieuwd.
16 December 2023 - Washington Slagbaai Nationaal Park
Eerst nog gisterenavond: wat een feest. Heerlijk gegeten en gedronken. En het CHEFS table concept is ook heel leuk. Blij dat we dit geboekt hadden!
Vandaag naar het park. Na al die jaren voor de eerste keer. Spullen (koelbox en tassen voor de lunch en snorkeluitrusting) in de auto en hup richting Rincon. Eerst nog even tanken. De gele.
Zoals we al gelezen en gehoord hadden is alleen de korte route (24km) open. Volgens de ranger bij de ingang was de lange route niet te doen, zelfs niet voor hun.
Eerst even de snorkeluitrusting desinfecteren en dan gaan we het park in.
We zien al meteen pap mam en baby Cara Cara zitten. Zo schattig.
Put Brunswinkel blijkt niet echt bijzonder, dus door naar de kust. Eerste stop Playa Funchi. Prachtig strandje. Maar wel flinke golven. Aan de andere kant de Salina met flamingos. Ze staan relaxed en best wel dichtbij. Jammer dat niet iedereen "No Entry" begrijpt!? De ranger had de volgende, Wayaka II, aanbevolen, dus we rijden verder. Het blijkt een inimini strandje te zijn. En er is ook gaan beschutte plaats om te lunchen. We besluiten terug te gaan. Geen idee of terugrijden mag, maar we komen niemand tegen. Dus ... .
Lunch op Playa Funchi, waar de mooie leguaan een paar stukjes appel mee-eet.
Na de lunch terug naar Wakaya II om wat te snorkelen. De zee is heerlijk en de locatie prachtig. Onder water is het een droevige dode boel. Jammer.
We rijden door naar Boka Slagbaai. Het oude centrum van alle minder fraaie activiteiten een paar eeuwen geleden.
Tijd om de uitgang op te zoeken. Nog een kleine 10km en de weg wordt er niet beter op. We stoppen nog even bij de uitkijktoren om daarna naar buiten te rijden.
Blij dat we gegaan zijn. Het park is prachtig.
17 December 2023 - Eagle Ray
Het is vandaag "duikzondag", dus twee duikjes vandaag. Is het plan. Duik één wordt Salt City. Een flink eind uitzwemmen en dan onderwater naar het rif. We gaan linksaf en niet te diep. Na een goed kwartier geeft Petra een om naar de overkant, het tweede rif, te gaan. Oké. Niet veel later komt ons een Eagle Ray tegemoet. Wat zijn ze toch leuk. Ik zwem een tijdje met hem mee, totdat ik geen puf meer heb. Ah, Petra is nog redelijk in de buurt. Mooi.
We gaan rustig verder richting het eerste rif. Plotseling zie ik beneden mij een octopus. Toch maar even terug naar beneden. De octopus heeft een paar vriendjes, waarvan de kleine Black Jack het meest aanhankelijk is. De octopus hopt voor ons uit. Van rif blokje naar rif blokje. En telkens die camouflage show. Geweldig. Wat een fantastische duik!
Er wordt getwijfeld. Maar uiteindelijk gaan we het toch doen: een tweede duik. Het wordt Alice in Wonderland. Geen echte hoogtepunten, maar wel een heerlijke en mooie duik. En weer veel visjes. Echt leuk.
We zijn alletwee te moe om nog voor een late lunch te gaan. Dus een hapje op de kamer en rusten. We proberen bij de Cuba Company te reserveren, maar ze zitten vol. Och. We gaan gewoon stiekem proberen. Has gekund, maar ze hebben een Cubaanse avond met live muziek. Dus (a) alleen een set driegangen menu. Te veel voor ons. En (b) te druk. Nee. We gaan terug naar dat tentje langs de weg. Hooked by Sunsets. Blijkt een goede keuze. Lekker hapjes en een prima wijntje. Ook een leuk gesprek met een man uit Den Haag die van La Palma naar Santa Lucia gezeild was en morgen, na ruim een maand, zijn vrouw weer zag.
18 December 2023 - Nog een keer!
Gewoonte dieren of liefhebbers? Wat je het ook mag noemen, we gaan terug naar Salt Pier. Deze keer gaan we aan de linker kant het water in want daar worden wel eens schildpadden gezien. En wat blijkt. We zijn amper in het water of de duikgids naast ons, die net met twee beginners (?) het water in gaat, zegt: "watch out sir, you're almost standing on a turtle". En ja. Het scheelde niet veel. De duik lijkt van deze kant beter. Je bent sneller bij de pilaren. Althans, zo lijkt het. En, en dat is zeker zo, je bent meteen bij het mooiere stuk. Daar waar de meeste vissen hangen.
Na de duik wordt Petra, heel lief, door een oudere dame de kant op geholpen. Als we later nog even met haar kletsen blijkt ze met haar Advanced cursus bezich te zijn. Of beter was. Ze is moeten stoppen omdat ze decompressie verschijnselen had. Ze had ook 3uur in de tank gemoeten. Oei.
Na iets verder naar het zuiden te rijden besluiten we om om te draaien. We gaan gewoon weer Salt City doen. De kans dar de Eagle Ray en de Octopus er weer zijn is klein, maar toch. En ja, dat klopt. Maar al met al blijft het een prachtige plaats. Soort van droomvlucht.
Na de late lunch doen we nog een rondje Zuid. Visarend. Pelikaan. Papagaaien. Heeeeel veeeel flamingos. En natuurlijk de zonsondergang. Helemaal goed. Ja, het is weer fijn om op Bonaire te zijn.
Nog snel wat boodschappen en dzn terug naar onze boomhut voor het avondeten en een koffietje. Was weer een heerlijke dag.
19 December 2023 - Eagle Ray Day
Vandaag de laatste dag om visjes te kijken. Één of twee duikjes? En waar? Noord? 1000 Steps, Tolo, Andrea II? Of Zuid? En waar? Sweat Dreams? Nog een keer .... ?
Het wordt het laatste: nog een keer Invisibles. Het is er wel druk, maar we gaan toch. Net in het water geeft Petra aan dat haar tank niet goed zit. Ik wil haar helpen, en dan "ting", en weg is ze! Hè? O! Een Eagle Ray! We kunnen hem even volgen voordat hij verdwijnt. Daarna het rif op en lekker genieten.
Doen we nog een tweede? En zo ja, waar? We besluiten "ja" en Petra vindt dat ik als Waterman zeker nog Aquarius moet doen. Goed. Er is geen boei, dus erin, en zeker straks eruit, wordt een beetje op de gok. Het rif is weer prachtig. Petra vind een Hawksbill Turtle, die de halve duik met ons mee zwemt. Net als we achter de schildpad aan op een meter of tien aankomen, ziet Petra weer een Eagle Ray. Het kan niet op! Deze keer kunnen we minuten lang (20+?) met hem mee zwemmen, terwijl de Eagle Ray de bodem af speurt en het ene na het andere snackje oppeuzelt. Man, wat een cadeautje zo op het einde van de laatste duik van deze vakantie!!
Later in de middag brengen we onze duik spullen, wat lood en twee kistjes, terug naar VIP Diving. We rijden door om nog wat mooie vogels te fotograferen. Terug in Kralendijk willen we terug naar de chasing Sunsets voor Chevice en Vis Tacos. Helaas, dicht. Door maar It Rains Fishes. Lekker gegeten en genoten van de zonsondergang. Top dag.
20 December 2023 - Kolibrie
De laatste dag op Bonaire. Maar we hebben een late check-out en de vlucht terug gaat pas om half tien. Dus we hebben gewoon nog een hele dag.
Lekker nog een keer het eiland rond, zeker de mooie weg naar het noorden en naar het Goto meer. Eerste stop: 1000 Steps. En wie zit daar: De Visarend! Petra kan er een paar mooie foto's maken tot hij naar het Noorden weg vliegt. We rijden door en stoppen bij een soort oude olie afvoerbuis. Shit. Daar zat hij weer. Ik zsg 'm te laat en nu is hij weer weg. Jammer. Net voor Tolo denk ik 'm weer te zijn, maar het was een cactus. Nee. Iets verder zat hij toch. Petra zag een glimp en hij was weer weg.
Ineens is Petra helemaal opgewonden: Kolibries! We zijn bijna bij Tolo waar we ze de vorige keer ook gezien hadden. Helemaal geweldig. Zo klein. Zo snel. En ja, er mooi. Als het perfecte plaatje gemaakt is en de onrustige vogeltjes steeds meer de struiken ipv de bloemen opzoeken, besluiten we door te rijden.
Door naar het Goto Meer. Het blijft mooi zo'n prachtig panorama. Nog een snel stopje bij de begeleide vogeltrails (misschien een volgende keer?), en dan door naar Rincon. Boven over om te gaan zwemmen bij Oil Slick Leap? Of nee, eerst lunch: honger. Zoals gepland rijden we naar Foodies op de Zuidkant.
"Tonijn .... $15 .... Soup of the day ... Barracuda ...." De muziek achter ons is net iets te hard en de wind helpt ook niet mee, maar Tonijn als voorgerecht is $19.xx, dus die zal nu wel $15 zijn. We bestellen het alletwee en .... . "De tonijn voor $15 is het hoofdgerecht, zal ik die dan 1 doen om te delen?". O? Die is normaal $39.xx, en ik weet van jaren geleden: erg lekker. Nee. Doe er maar twee. Daarna zien we wel. De Tonijn is héérlijk! We bestellen nog een burger om te delen en koffie met spekkoek na. Helemaal goed. De blijft een heerlijke plek voor de lunch.
Terug naar Oil Slick Leap om nog lekker even een kwartiertje in de zee te hangen. Lekker.
Tijd om naar Bamboo Bonaire te rijden en in te pakken. Is zo gebeurd, maar ik zweet me nu kapot. Even douchen en nog wat rusten.
We hebben nog wat tijd. Andrea I voor een laatste Sunset. De sunset valt tegen. Wel leuk dat de Visarend ons komt uitzwaaien.
Spullen ophalen. Tanken. Auto inleveren. Spullen afgeven bij Drop Off. En de reis naar huis kan beginnen.
We twijfelde alle twee. Duiken? Bonaire? Maar wat zijn we blij dat we het gedaan hebben. Het was geweldig! En ja, er is meer dan alleen duiken. Bonaire is zo veel meer. Ookal waren de duikjes fantastisch, ook boven water hebben veel mooie, en vooral nieuwe, dingen gezien. We'll be back. For sure!
Nog 30 minuten en dan landen we op Schiphol.
