Madeira

16 april 2023 - Heenreis 

Nadat de katjes alvast hun avondeten hadden gehad, vertrekken we richting Düsseldorf Airport. We zijn redelijk vroeg. Nog genoeg tijd om een bratwurst en een pilsje te pakken.

Blijkbaar hadden we het verkeerd gelezen: er is geen inbegrepen service op de TUI vlucht. Verder een prima en rustige vlucht.

Auto ophalen. Leuke witte Ford Fiesta. En hup naar het hotel. Kamer 205. Iets minder hoog dan we gehoopt hadden. 's Avonds eten in het lokale "halfpension" restaurant. Je betaalt net zoveel als wanneer je vooraf geboekt had: €47 pp voor 3 gangen. We skippen het voorgerecht. De rest is voortreffelijk. Ook de aanbevolen witte wijn van Madeira was heerlijk. Minder was met in twee aparte bedden opgedekte bed.

17 april 2023 - Snorkelen 

Petra is al vroeg naar buiten om de sunrise te fotograferen. Als ik later ook kom gaan we eerst even naar de receptie: bed wordt geregeld, lamp gemaakt en als er iets hoger iets vrijkomt dan bellen ze ons. Tijd om uit te pakken. En daarna ontbijt. Heel fijn en lekker.

Na nog wat rondgelopen te hebben besluiten we te gaan zonnen/zwemmen. Ik neem m'n duikbril en m'n vinnen mee. Lekker even visjes kijken!

Valt niks tegen die visjes. Wel een beetje koud. Nadat ik weer een beetje opgewarmd ben en Petra m'n kleren op de kamer gehaald heeft, gaan we lekker lunchen. Een Ceasar salade voor Petra en een Fish & Chips voor mij. Yummy. 

Nog lekker een rondje gesnorkeld. Beter zicht en nog steeds koud. Leuk weer visjes te zien.

18 april 2023 - Dolfijnen

Vandaag naar Caletha waar we om 12 uur met een RIB de zee op gaan met H2O. Onderweg er naartoe gestopt bij het uitzichtpunt. Helaas hangt er een dikke wolk.

Aangekomen bij H2O blijkt dat ze wat vertraging hebben. Om ongeveer half één vertrekken we. Richting Oost ipv West. Daar is de zee helaas te wild nu zodat a) de spotters, vanaf de kust, niks zien en b) het niet meer leuk zou zijn.

We vinden gestreepte en gewone dolfijnen. Een erg leuke trip.

Daar naar Ponta do Sol voor de lunch. Lekker.

Op de terugweg stoppen we bij het uitzichtpunt. Geen wolk deze keer, dus we gaan het proberen. Prachtig uitzicht. Wel een beetje eng vindt Petra, zo op een doorkijk platform 580m boven de zee!

Naar het hotel voor een wijntje en een snackje.

19 april 2023 - Uitzichten 

Vandaag was het plan om met de auto naar de Pico Ruivo, het hoogste punt van Madeira, te gaan. Spoiler alert: dat is niet gelukt.

We vertrokken door de bergen waar Google Maps ons meteen door een kneiter steil wijkje stuurde. Een stuk verder, met al veel oeh's an ah's vanwege de prachtige omgeving, zag Petra een bord Pico Arieiro. Hé. Dat was toch waar we naartoe wilden. Oké. Helaas bewolkt boven. Maar nog steeds indrukwekkend. Ook het parkeren. Alles vol vol vol. Dus een illegaal plaatsje langs de weg gevonden. Over een diepe goot en tegen een schuine wand. Erin was geen probleem. Toen we terugkwamen stonden er auto's voor en achter ons en was het iets uitdagender.

Door naar Santana. Spoiler alert: ook daar zijn we niet geweest. Genietend van de mooie omgeving kwamen we weer op een drukke plek. Hé zegt Petra, hier start de mooiste, kortste en gemakkelijkste Levada. Meteen de auto aan de kant en eropuit. Prachtige wandeling van 1.5km naar dos Balcões. Een balkon met uitzicht. Èn endemische Madeira vinken die uit de hand eten.

Tijd om naar eten op zoek te gaan. Na eerst bij een verschrikkelijke tent met een grote bus Duitsers aan de tafels, uiteindelijk in Porto Cruz aangekomen. Man wat een drama. De wilde zee. De rotsen. En het lekkere eten bij Parça Velha.

Laatste stop: Miradouro do Coniçal. Wow. En nu weer terug naar The Cliff Bay. Wat een heerlijke mooie dag.

20 april 2023 - Kabelbaan 

Het weer is een stuk minder dan gisteren, zoals voorspeld. Toch besluiten we, zoals gepland, richting Porto Moniz te gaan. Heerlijk draaiend door de bergen met de meest prachtige uitzichten links en rechts rijden we richting het plateau, zeg maar het dak van Madeira.

Totaal andere vegetatie daar en minder mooie vergezichten. Ook omdat het behoorlijk grijs is. Bij de Miradouro waar we stoppen is het zowel links als rechts dicht met bewolking. 

We rijden tot het mistige bos Fanal. En tja, omdat de wind van de niet normale kant komt, komen de wolken ook van de verkeerde kant. Geen mist dus, wel regen. We gaan verder. 

Onderweg blijft het regenen en is het koud. Terug of toch verder. Het laatste. We rijden naar Teleférico das Achadas da Cruz. De spectaculaire Kabelbaan die sinds gisteren weer op is. Na wat boze blikken van de twee Duitse stellen voor ons omdat we de rij weten te skippen, gaan we met de kabelbaan 400 meter steil (98%, dus 45°) naar beneden. De steilste van Europa.

Beneden een authentieke Fajã. Een plateau aan de kust wat door lava gevormd is. En natuurlijk de prachtige ruige klif en idem oceaan. Wat een drama.

Eerst nog even 2 Nederlandse dames bij hun auto, kilometers verderop in het dorpje, afzetten. En dan door om iets te eten. We vinden uiteindelijk O Farolim in Ponta do Parga. Prima eten. Alleen de muziekkeuze: Duitse muziek uit 1970 met een orgeltje!?

Terug naar ons hotel, proberend de tunnels te vermijden door lekker langs de kust te slingeren, gaan we even kijken bij Escarpa. Het kleine luxe resort waar we eerst naartoe wilden. Ziet er erg leuk uit, maar je zit wel erg opgesloten. Toch blij dat we hier niet een week zitten.

Natuurlijk wel even naar de "Insta" waterval, slash, carwash een beetje verderop. Cascata dos Anjos. Erg leuk.

Nog even Câmara de Lobos bekijken. Mwah. En door naar Funchal. We hebben nog uurtje om te gaan zwemmen. Lekker.

Weer een heerlijke dag.

21 april 2023 - Funchal

Het is zwaarbewolkt als we wakker worden. Na het ontbijt gaat het zelfs regenen. Oei. Gelukkig klaart het op. We besluiten de stad in te gaan. Wat een leuke en mooie stad is Funchal. Het heeft eigenlijk alles.

Na een late lunch keren we terug naar het hotel. Lekker even snorkelen, heerlijk. 

O nee. Restaurant The Rosé Garden is vol. Stress. We besluiten het gewoon te proberen. "I don't think we're on the list". "No problem. In or out?". Lekker buiten. En er was plek zat. Deze keer het volledige 3-gangen menu. En het was heerlijk. 

22 april 2023 - Pico Arieiro 

Op de webcam ziet het er mooi uit en mijn enkel lijkt zich prima te houden. We gaan naar Pico Arieiro en daar het eerste stukje richting Pico Ruivo lopen, en weer terug. Onderweg valt het ons op dat sommige wauw punten van eerder deze week nu saai zijn door lage wolken. Uiteindelijk komen we aan. Het is een stuk minder druk dan de vorige keer, maar bovenop parkeren zit er wederom niet in. Mijn vorige plek ziet er minder goed uit. Geen stenen in de goot, dus wellicht te diep. Geen goed plan. Iets verderop in de binnenbocht is nog een klein plaatsje. Ik plof de auto achteruit tegen de berg op. Zo, die staat! Als ik uit stap schrik ik van twee dingen: 1) de auto staat zo steil omhoog dat de neus in de grond staat. Kom ik hier nog uit? 2) ik zie een dikke bult op de voorband?! Ik zoek het 2de eens op: kapotgereden karkas en dat kan tot een klapband leiden. Shit. Is dat de pothole bij de waterval geweest? Maar dat was toch de andere voorband. Of zat hij er al heel de tijd? Hoe het ook is, nu ik het weet ben ik er niks gerust op. Hopelijk redden we het tot het vliegveld morgenvroeg.

De wandeling is echt een cadeautje. Prachtige blauwe lucht boven het witte wolkendek. Het pad loopt over een bergrug met diepe afgronden meteen links en rechts naast de pad. Windstil. Zonnig. De mooiste uitzichten. Man wat geweldig. De hardlopers van MUIT (check de link! Dit is echt een giga inspanning) die tussen de wandelaars door kruisen. Moeilijk te omschrijven allemaal. Zoveel indrukken. 

Terug bij de auto blijkt het eigenlijk best mee te vallen. Petra staat te zwaaien omdat ik toch wat steentje mee schraap. De schade is nihil. We horen het wel. Of niet. En nu? Terug? Verder? Het compromis is Santana. We rijden richting de kabelbaan, ook al geeft google aan dat hij waarschijnlijk dicht is. Net voor we er zijn volgen we de bordjes Parque Temático da Madeira, de beroemde huisjes. We kunnen ze niet vinden, dus door naar de kabelbaan. Hij is inderdaad dicht. Het uitzicht is wel prachtig. 

Tijd om eten te zoeken. We vinden Serra e Mar. Het ligt niet mooi. Het ziet er simpel uit. Maar het is redelijk druk en ze hebben Peixe Espada Madeira, oftewel degenvis met gebakken banaan en passievruchten saus. En daar had Petra haar zinnen op gezet. Ik neem tonijn. Het blijkt een flink stuk met flink wat knoflook (en zout) te zijn. Erg lekker.

Op de terugweg zien we de huisjes. Auto aan de kant en kijken. Het stelt weinig voor, maar blij dat we ze toch gezien hebben. Aan de overkant van de straat is een soort ambachtenmarkt. Leuk hoor, het lijkt wel of we in een aflevering van Midsomer Murders Madeira aanbeland zijn.

Het weer lijkt aan de andere kant beter en we zijn alle twee moe. We rijden terug naar het hotel. Lekker nog even een rondje zwemmen. Petra eet nog een, watercress, soepje. Ik neem nog een wit wijntje. We genieten nog een laatste keer van de prachtige tuin in dit heerlijke hotel.

Slapen, morgen vroeg op.

23 april 2023 - Naar huis.

Zoals voorspeld gaat om kwart voor vijf de telefoon. De TUI-bus staat voor en wil weten waar we blijven. Petra legt uit dat we ons bij de heenreis al afgemeld hebben en zelf naar het vliegveld rijden.

Er wordt aangebeld. Er komt een tafel binnengereden met ons early breakfast erop. Wow, dat ziet er gaat uit. We knabbelen snel wat toast en drinken wat koffie. De rest gaat in de tas voor in het vliegtuig. 

De band houdt het. We droppen de auto en gooien de sleutel in de box.

Nog een half dagje, vliegen en rijden, en we zijn weer bij onze boefjes.