6 oktober - Aegean
Vroeg op, de laatste spullen inpakken en dan wachten op de taxi. Dat is wel erg comfortabel. Ruim op tijd op Zaventem, dus eerst even een koffietje en een hapje. De vlucht is vertraagd. Als dat maar goed gaat in Athene. We zijn inmiddels onderweg.Het ging prima. De vlucht was op tijd in Athene en de overstap was maar een paar meter verderop. Na een goed half uur vliegen, of was het korter, landen we op Santorini. Het duurt bijna een uur (!) voordat de koffer er is. Het ophalen van de huurauto (een aftandse Toyota AyGo) gaat snel. Onze verblijf voor de komende dagen, Ocean Bay Suites in Kamari, hebben we snel gevonden. Het is een klein paradijsje. Vaggelis heet ons welkom.
Tijd om wat te gaan eten. De eerste tent, direct naast OBS, ziet er leuk uit. We worden meteen door de kaart gepraat. Het klinkt prima. Ach, waarom verder kijken. Het wordt Fish of the Day (1 sea bass en 1 sea bream). Gegrild, met boter, zeezout en citroen. Heerlijk! Ook de aanbevolen Griekse salade volgens lokaal recept was super.
7 oktober - Instagram
We zijn vroeg wakker. Het regent keihard. Om 6 uur het eerste vliegtuig. We zitten direct aan de landingsbaan. Dat is een voor en een nadeel. Het nadeel is dat de vliegtuigen kort over komen, en dat is de eerste keer wel eng en vreemd. Het voordeel is dat ze na 2 à 3 tellen voorbij zijn en het dus weer stil is. Dadelijk ontbijt. Ik ben benieuwd. Nu eerst even heerlijk verder slapen tot half negen. En ja, het ontbijt is goed.Weinig plannen voor deze dag. We slenteren de boulevard af tot het einde en terug. Fijn zo'n locatie waar vanalles te doen is. Voor de lunch belanden we bij Almira. Oké maar lang niet zo goed als Soul by Splash waar we gisteren avond gegeten hebben. Na wat rusten en wat luieren besluiten we naar de sunset in Oia te gaan. Het blijft een prachtig plaatsje, al is het er wel druk. Hordes opgetutte meisjes die hun Insta-Selfie schieten. Het is nu al dringen, je vraagt je af hoe dat in het hoogseizoen is. Erger dan een pretpark waarschijnlijk. En dan ineens naast ons, een jongen op zijn knieën met in ring in zijn handen: "Will you marry me?" ...... "Yes!"
Er is te veel bewolking voor een mooie sunset, maar de foto's zijn prima. Tijd om terug naar Kamira te gaan. Weer een heerlijk dinner bij de buren: Splash by Soul.
8 oktober - Φηρά
Na het ontbijt gaan we naar Fira. Daar leggen de cruise schepen aan en dat is te merken. Veel punten van herkenning van 8.5 jaar geleden. Zeker de boot aan de rand van Fira, waar het al een stuk rustiger is.
Na een lekker wijntje/biertje op en terras met een prachtig uitzicht gaan we terug naar Kamari. Lunch bij de buren. Klinkt saai, maar het eten is er erg lekker. Tijd voor siësta nu.
Even een klein stukje rijden maar Ancient Thira. Man, wat een steile weg omhoog. Petra vind het maar niks. Dus weer terug. Lekker even de boulevard open en neer. Dinner bij de buren. Was weer een mooi dagje. Morgen snorkelen?
9 oktober - Lui dagje
Na het lekkere ontbijt een hele tijd met Vaggelis gesproken. Over de tuin, de wereld, van alles eigenlijk. Terwijl Petra druk is met vlindertjes fotograferen, besluit ik te gaan snorkelen, en ga ervan uit dat Petra ook mee gaat. Voor de zekerheid doe ik mijn portemonnee en mijn telefoon in de kluis. Als ik Petra's nieuwe iPhone nog op bed zie liggen stop ik die ook maar in de kluis. Uiteindelijk gaat ik alleen snorkelen. Leuk, maar niet echt veel te zien. Opeens zie ik Petra op het strand. Ze geeft een kruis gebaar. Hetzelfde wat je maakt als je een duik per direct wil afbreken en naar de oppervlakte gaat. Vreemd! Ik zwem meteen naar haar toe. Ze is in paniek. Ze is haar telefoon kwijt. Oeps. Ik was vergeten te zeggen dat ik hem in de kluis had gelegd. Sorry.
Lunchen doen we één tentje verder. Meer Griekse specialiteiten en ook erg lekker. Vooral de aanbevolen tomaten balletjes zijn lekker, we bestellen nog een portie. Na een siësta gaan we terug naar Oia voor de sunset. Halverwege zie ik een geel lampje. Iets met de banden? Een lekke band? In Oia aangekomen blijkt de band aan Petra's kant wat slapper te zijn. Onderweg verder niks van gemerkt. Hopelijk zit er straks nog lucht in. Nu eerst naar de Caldera. De zon schijnt. De zee is mooi blauw. Picture perfect. Na een paar keer op en neer te lopen besluiten we waar we de sunset gaan fotograferen. Mooie lokatie, prachtige foto's. Tijd om terug te gaan. Dan besef ik dat ik mijn gewone bril vergeten ben, en met de zonnebril op sterkte 's nachts rijden is ook geen optie. Dan maar zonder bril.
Er zit nog voldoende lucht in de band. Petra kijkt goed mee en ik rijdt rustig achter mijn voorliggers aan. We bereiken OBS zonder problemen. Dinner bij de buren.
10 oktober - De handtas
We willen niet te laat gaan. Zeg maar vroeg. Opeens merkt Petra dat ze haar handtas nergens kan vinden. Shit. En nu? Ik ga bij de buren vragen. Volgens de jongen in de keuken was er gisterenavond een tas gevonden, maar waar die nu is ... ? Waarschijnlijk heeft de baas hem meegenomen voor de veiligheid. De baas komt zo. We besluiten te wachten. Het duurt en het duurt. Na het ontbijt vertellen we ons verhaal aan Vaggelis. Hij belt. Ja, hij komt zo. Het duurt en het duurt. Het komt wel goed. We gaan. Ik heb ondertussen nog even de band opgepompt, maar het lampje blijft branden. Bij het volgende tankstation pomp ik de band nog verder op. 2.7 bar. Te veel dus. Lampje blijft branden.We gaan naar Imerovigli. Mooi plaatsje. Wijntje met uitzicht. Daarna nog even naar Oia. Te druk. Pizza met een biertje. Tja. We gaan terug. Tijd om even te relaxen.
Laatste dinner bij de buren. Gegrilde vis, omdat het zo lekker is.
No comments:
Post a Comment